Dát was waar de 60 jarige Fabiola goed in was.
Totdat in februari rugklachten toch een veel ernstiger ziekte aankondigde.
Reed ze in februari nog op de fiets naar haar werk bij De Prinsenstichting eind februari moest ze zich ziekmelden.
Nu ligt ze in het ziekenhuis in Purmerend met een ernstige ziekte met hele vervelende en gemene complicaties.
Niks de regie houden, maar moet je je overgeven aan andere verzorgende mensen, ook al ben je je hele leven als verzorgende voor anderen bezig geweest.
Fabiola’s kinderen namen contact op met de WensenAmbulance Noord Holland.
Fabiola wilde nog graag wat dingen doen maar haar vervoer en zonder medische begeleiding, was een probleem.
De wens-coördinatoren van de WensenAmbulance begonnen gelijk aan een plan.
Maandag meldde daarom het begeleidingsteam Monique, Micky (medische begeleiding) en Aaldert (chauffeur) zich bij de ziekenhuiskamer van Fabiola.
Ongeduldig wachtend zat daar een mooie vrouw, keurig opgemaakt, mooie kleren aan en met een pittige blik in de ogen.
Fabiola had haar planning goed op orde, vertelde wat ze graag wilde gaan doen en hoe dat zou moeten ( wisten wij gelukkig al van haar kinderen) en of dat zou kunnen? Want ze wilde dit zo graag!
Hoezo regie; maar wel op een hele lieve manier.
De 1e stop werd haar werk, waar haar collega’s een feestje georganiseerd hadden met lekker hapjes en drankjes. Een super gezellig en leuk uurtje waar Fabiola zichtbaar van genoot.
Daarna de 2e stop bij haar huisje.
Nog even een keer naar binnen, even in de woonkamer rondkijken, de foto’s van haar familie, de dierbare spulletjes, een emotioneel moment waar we allemaal even stil van waren.
Maar hé, Fabiola had nog een plannetje.
We gaan naar Zandvoort, nog even naar het strand, frisse lucht en het zand voelen.
Ondanks haar fysieke ongemakken had Fabiola het prima naar haar zin. Er viel in de ambulance dan ook geen moment een stilte.
Vlak voordat we in Zandvoort aankwamen moest er even zachtjes gereden worden want de make-up moest nog even bijgewerkt worden.
Bij aankomst werden we opgewacht door Fabiola’s haar 6 broers en zussen met aanhang. In totaal zo’n 35 mensen vanuit heel Nederland. Ze hadden graag de lange reis gemaakt om erbij te zijn.
We werden opgevangen door medewerkers van @Strandpaviljoen Thalassa
Er was een parkeerplaatsje gereserveerd voor de ambulance en de medewerkers deden hun best om het samen zijn van Fabiola en haar gezin nóg mooier te maken. Dit paviljoen is vaker voor onze wensvragers een fijne bezoekplek en we worden daar altijd goed ontvangen en verwend. Fabiola wilde buiten in het zonnetje , jawel het zonnetje ging zomaar opeens schijnen tussen alle buien door. Het was een gezellig samenzijn voor alle familieleden met Fabiola als het stralende middelpunt.
Ze raakte maar niet uitgekletst met iedereen.
Maar ze hield wel de regie. Ze checkte of het WensenAmbulance begeleidingsteam ook wat te eten en drinken kreeg. Zo lief.
Maar toch verdween bij Fabiola de energie. Hoe hard ze haar best ook deed, maar de vermoeidheid ging het winnen, dus werd de terugreis ingezet.
Na een mooie, zonnige, gezellige, emotionele, bijzondere, fijne middag namen we afscheid van Fabiola en haar aardige kinderen.
De knuffel die we kregen en de herinnering aan een mooie bijzondere vrouw, was de mooie beloning waarvoor we dit vrijwilligerswerk met zijn alle, als vrijwilligers van de WensenAmbulance Noord-Holland.
