Wanneer je te horen krijgt dat je ongeneeslijk ziek bent

Wanneer je te horen krijgt dat je ongeneeslijk ziek bent en nog maar korte tijd te leven hebt dan doet dat wel wat met je, of niet dan? Het zet je leven op z’n kop en maakt je sprakeloos. Althans, dat deed het bij mij. Ik had er geen woorden voor en heb die eigenlijk nog steeds niet.
Wie er wel woorden voor had was een oncologie verpleegster in het VU Ziekenhuis in Amsterdam die zei: “Oh, dan kom je in aanmerking voor een laatste wens met de wensen-ambulance. Dat moet je doen, dat is heel leuk.” “De wat? Wensen-ambulance? Heb ik dat wel dan, een laatste wens?” Ja hoor, die bleek ik te hebben. Eigenlijk best een spectaculaire wens en groots en niet zomaar even uit te voeren. Wat ik wilde was zo’n perfecte zomeravond op het Bloemendaals strand, met een stralend blauwe hemel en de zon glinsterend en glanzend op het water. Een heerlijk zachte temperatuur zodat je met de zon op je gezicht in de strandtent kan eten met hapjes en drankjes zonder te verbranden, en je uiteindelijk verrast wordt met een prachtige oranje/rode zonsondergang voor de perfecte afsluiting van je dag. Een heerlijke wens natuurlijk, maar hoe vervul je die nou zomaar voor iemand?
Was het KARMA? Kwam het me toe? Wilde de puur Hollandse natuur dit meisje nog iets aards meegeven wat helemaal vervlochten is met haar jeugdherinneringen? Ik weet het niet.
Jan en René van de Wensen-Ambulance Noord Holland kwamen mij en mijn zus ophalen in Haarlem. Het was helemaal bewolkt, geen zon te bekennen, maar de temperatuur was fijn en er werd gezegd dat het later op het strand zonnig zou worden. Nou ,we zien wel wat het wordt. In Bloemendaal werden we tot onze verrassing met alle egards ontvangen door Germa van Beach Club Fuel. We mochten via de achterkant het strand op en wat denk je dat er gebeurde? Stralend blauwe lucht! In één keer was alles opengebroken, de lucht was blauw en wolkeloos, een heerlijke warme zon scheen op mijn wangen en creëerde de perfecte achtergrond voor een ideale avond. En het was een fijne avond!
Verrukkelijk gegeten bij Fuel, met eindeloos geduld aangedragen door onze gastheer Jos, die steeds weer iets anders lekkers bedacht voor mij om te eten of te drinken. We hebben nergens om hoeven vragen. Jos voorzag in al onze wensen. Wat ik ook nog wilde was op het strand lopen. Mijn voeten in het natte zand begraven en ze langzaam voelen wegzakken. Als klein meisje vond ik dat prachtig om te doen. Jan en René hebben flink moeten worstelen maar ze hebben me met de speciale brancard op het strand gekregen en ik heb zelfs een paar seconden op het Bloemendaals strand gedanst van geluk.
En als je denkt dat dit de afsluiter was? Nou, mooi niet. We gingen weer naar boven naar Fuel voor een super toetje met sorbets en crèmes brulés, toen we nog even een absoluut perfecte zonsondergang kregen voorgeschoteld met alle bijbehorende kleuren en spektakel. Het viel ons ineens op dat er overal mensen stonden te filmen en fotograferen omdat het zo mooi was. Als klap op de vuurpijl, toen die oranje bol de zee raakte, begon notabene iedereen te klappen en te juichen! Alsof het een echte voorstelling was waar iemand speciaal moeite voor gedaan had. Je mag zelf bedenken wie dat dan geweest kan zijn.
Ik weet niet hoe lang ik nog te leven heb. Dagen, weken? Ik weet ook niet of ik het nog moeilijk krijg of niet. Wat ik wel weet is dat ik, dankzij die geweldige organisatie van de WensenAmbulance, mijn ogen maar hoef te sluiten of ik voel die zon weer op mijn wangen en lach weer om de grapjes van Jan en ik weet dat ik daar heel veel kracht uit zal putten. Dat gun ik iedereen in mijn situatie.
Ik heb nog één wens. Dat iedereen die dit leest de Wensen-Ambulance financieel of anderszins gaat steunen. Wordt een “Vriend van de Wensen Ambulance” en doneer jaarlijks een wens voor iemand. Of vertel iedereen in je omgeving over deze (landelijk aanwezige) groep fantastische vrijwilligers die jullie hulp nodig hebben om mensen zoals ik iets onbetaalbaars te geven. Wat je ook doet, weet dat je ergens iemand een topdag bezorgt. Het ga jullie goed!
Dit verhaal is geschreven door wensaanvraagster mevrouw Waterham.
Wij, alle vrijwilligers van de Wensen Ambulance Noord-Holland willen mevrouw Waterham hartelijk bedanken voor haar persoonlijke verhaal en wensen haar veel kracht voor de komen de tijd.
Deel deze wens op: