Na drie maanden niet thuis te zijn geweest hebben Manon, Hans en Paul van de WensenAmbulance Noord-Holland, vandaag dhr Besseling 66 jaar, nog 1 keer naar zijn geliefde woonplaats Graft gebracht om afscheid te nemen van zijn huis, zijn schuur, familie en buurtjes, waar hij 41 jaar heeft gewoond.
Vanmorgen toen we meneer Besseling ophaalde stonden zijn dochter en zoon al te wachten. De zoon reed met zijn vader mee in de WensenAmbulance. Aangekomen in Graft (nabij Alkmaar)zagen wij dat in de straat alle buren de vlag hadden uithangen, als warm welkom. Na een kort welkom gingen wij met meneer naar zijn zo geliefde schuur die hij eigenhandig had gebouwd en waar zijn laatste werk, een nieuwe deur, nog helaas onafgemaakt stond. De schuur was een waar paradijs, met radio, grote t.v., werkbank, platencollectie en een dartbord. In de schuur was een wand vol foto’s, die gemaakt zijn tijdens dart wedstrijden, die elke week in de schuur plaatsvonden.
En 1 keer per jaar was er een dart toernooi, waar ook de tuin bij betrokken werd, om een biertap in neer te zetten en zitplaatsen te creëren. De schuur groeide hierdoor uit tot een legendarische plek. Ook dhr. zijn geliefde motor staat in de schuur, want van snelheid hield hij wel. De motor werd door meneer dagelijks gebruikte om naar zijn werk op Schiphol te rijden. Want op Schiphol heeft hij jaren lang gewerkt en aankomende juli zou meneer met pensioen gaan.
In de geliefde schuur kwamen familie, buurtjes bekenden en natuurlijk de kinderen en kleinkinderen bij elkaar om dit moment met elkaar te beleven. De hond mocht nog even op schoot. En al kon meneer helaas niet verstaanbaar meer praten, zijn ogen en mimiek zeiden meer dan genoeg. Dhr. genoot zichtbaar, en er werden allemaal verhalen en belevenissen verteld die zich in de schuur hadden afgespeeld. De buurvrouw had wat lekkers gebakken en de koffie stond voor iedereen klaar. Nadat iedereen nog een praatje met meneer had gemaakt, was meneer zichtbaar vermoeid en knikte dat het goed was zo.
Nadat er afscheid was genomen hebben wij Meneer weer terug gebracht naar het verpleeghuis waar hij liefdevol wordt verzorgd. Zijn zoon reed mee terug en dochter en schoonzoon volgde met de auto. Het was voor meneer vermoeiend maar hij was zichtbaar voldaan en dankbaar. En dat is waar wij het als vrijwilligers van de WensenAmbulance het voor doen.
Geschreven door medisch begeleider Manon.
