Het is 31 maart 2023….vrijwilligers Aaldert als chauffeur en verpleegkundigen Christa en Merel gaan op pad met Jan en zijn vrouw Yvonne.
Jan heeft de wens nog een keer naar de zorgboerderij in Aalten te gaan. Hij heeft sinds enkele jaren de ziekte van Parkinson en ook Yvonne sukkelt met haar gezondheid. De zorgboerderij was belangrijk voor Jan en Yvonne. Wanneer Jan op de zorgboerderij genoot van de dieren en de kweektuin kon Yvonne thuis weer wat op adem komen. Het valt niet mee om voor een zieke echtgenoot te zorgen als het met jezelf ook niet zo goed gaat.
Inmiddels verblijft Jan in een verpleeghuis waar we Jan en Yvonne op gaan halen.
Bij binnenkomst in het verpleeghuis ligt Jan te slapen. Maar zodra hij in de ambulance ligt gaan zijn ogen open en zijn ze niet meer dichtgegaan. Tijdens de rit vertelt Yvonne ons hun levensverhaal.
Ze hebben elkaar op latere leeftijd ontmoet en zijn inmiddels 25 jaar samen waarvan 12 jaar getrouwd. Samen hebben ze hond Ballo. Ballo is de grote steun en toeverlaat van Jan en Yvonne.
Jan heeft vroeger Jumbo-ritten gereden waarbij hij gehandicapte kinderen meenam op vakantie. Hij deed dit op een motor met zijspan. Jan heeft voor zijn vrijwilligerswerk zelfs een lintje van de burgemeester gekregen.
Op de zorgboerderij worden we verwelkomt door de eigenaren die het fijn vinden om Jan en Yvonne weer te zien. Ook zijn er speciaal mensen gekomen die Jan nog kende uit de tijd dat hij vaak op de zorgboerderij verbleef.
Vervolgens krijgt Jan een tour langs het erf. Daar ziet hij weer de gevlekte ezels, het varken Katrien en onnoemelijk veel konijnen en cavia’s. En natuurlijk moet er een stop gemaakt worden bij de fruitbomen . Deze waren ooit door Jan en Yvonne cadeau gedaan uit dank voor alle zorg.
Na de tour hebben we heerlijk met zijn allen geluncht. Het kruidenierswinkeltje om de hoek van de boerderij blijkt ook nog te bestaan. Yvonne grijpt haar kans om een groot aantal speciale worsten in te slaan waar ze vroeger altijd zo van genoten hadden.
Tijdens de terugreis bleven de ogen van Jan weer de hele rit open. Eenmaal terug in het verpleeghuis viel Jan in een diepe tevreden slaap….dromend van de fantastische dag.
