De vraag kwam via de stichting Vaarwens binnen, het zou gaan om Jan uit Zaandam van 76 jaar, uitbehandeld voor zijn ziekte en verblijvende in het Hospice in Zaandam.
Medisch begeleidster Manon en Chauffeur Rob van de WensenAmbulance Noord Holland gingen op vrijdagmorgen 28 juli op stap om Jan op te halen.
In het Zaanse hospice moest er van Jan eerst koffiegedronken worden. Jan begon direct enthousiast te vertellen over de 14 jaar die hij als vrijwilliger betrokken was bij het varend stoom monument de ‘Scheelenkühlen’ (oude sleper) en de ‘Elfin’. Jan was de man van de machinekamer en heeft daar 14 jaar rond gelopen met z’n oliespuit om de oude dame in conditie te houden.
Jan had er heel veel zin in om zijn “oude dame” nog een keer te zien. Samen met partner Mirna en haar dochter Liane ging de WensenAmbulance op weg naar de Vaarwens in de Amsterdam Marina met in hun kielzog zoon Joeri met partner Katja in hun auto.
Het was het begin van een onvergetelijke dag. De Vaarwens koerste richting Zaandam, maar toen kwam de grote verrassing.
Na een klein uurtje op het IJ gevaren te hebben draaide we de Voorzaan op, onder de Den Uylbrug door……en daar kwam de gele pijp van Jan’s vertrouwde grote hobby in zicht. Jan kon zijn ogen niet geloven….! Hij klauterde van de stuurstoel af en wilde lopen naar… maar nog net staande gehouden bij het raam, bereikten we op tegengestelde koers “de Scheelen”. Grote witte stoom kwam boven het schip uit en er klonk het vertrouwde, alles doordringende, geluid van de stoomtoeter en stoom fluit. “Gegroet vriend Jan!” lijkt het schip te roepen. De Vaarwens groette terug en de hitte van stoom gaat over in kippenvel als wederom aan de stoomfluit wordt getrokken. Wat was dit een emotioneel weerzien zeker toen zijn maten van het oude sleepvaartuig aan boord kwamen.
Samen voeren de 2 schepen met een glunderende Jan naast elkaar naar de Zaan.
Veel mensen verschenen zwaaiend op balkons, achter ramen en langs de kade. Iedereen kende dit geluid en wilde het spektakel niet missen. En Jan….. ? hij genoot intens, stond te zwaaien, te glunderen en te wijzen. Hij vergat voor vandaag zijn voorland en Genoot met volle teugen.!
Helaas tikte de klok verder en kwam het moment dat we weer afscheid van zijn vrienden moesten nemen. Het vertrouwde geluid vanaf de ‘Scheelen’ klonk nog één keer uiteraard beantwoord door schipper Frouke van de Vaarwens. We voeren terug naar de Amsterdam Marina waar we keurig om 16:00 aanmeerden. Jan was moe maar zeer voldaan en kon niet voldoende woorden vinden om zijn dankbaarheid uit te spreken, maar zijn ogen spraken boekdelen. Jan had genoten en zal nog dagen nagenieten!
Geschreven door Rob.