Dinsdag 14 februari vertrokken wij, Peter, Gerard en ondergetekende, vanuit Amsterdam naar Heemskerk om daar Jan van 89 jaar op te halen en vervolgens naar Bedum (Groningen) te brengen om daar de begrafenis van zijn zoon te kunnen bijwonen.
Jan is van volledige van zorg afhankelijk en zijn geheugen laat te wensen over, al heeft hij soms nog wel een helder moment.
Na een lange reis arriveerden wij in Bedum, waar in de katholieke kerk de begrafenis mis werd opgedragen voor zijn zoon.
Jan heeft vanaf aanvang van de reis een vrolijke uitstraling. Heeft de hele reis geen wanklank laten horen en vind eigenlijk alles goed. Of Jan weet waar hij naar toe gaat is af en toe wel de vraag.
Als we hem vertellen dat hij naar de begrafenis van zijn zoon gaat, zie je Jan heel even denken om vervolgens weer in zijn eigen wereldje terug te keren.
In de kerk werd Jan door zijn familie hartelijk ontvangen. In een rolstoel en naast zijn dochter nam Jan voor in de kerk plaats. Tijdens de dienst toonde Jan nog steeds een vrolijk gezicht en of Jan begreep wat er aan de hand was blijft de vraag. Voor zijn familie was het echter heel fijn dat Jan er toch bij was. Als er een moment was dat Jan begreep wat er aan de hand was, was dit moment ook weer heel snel weg.
Op de terug weg had Jan een foto van zijn zoon in zijn hand. Maar gaf wel aan dat dit zijn broer was.
Misschien is het zo wel het beste voor Jan dat hij dit op zijn manier heeft beleefd en niet geheel alles heeft begrepen. Als je 89 jaar bent en zelf geheel afhankelijk van andere bent, mag het eigenlijk niet, dat je je zoon overleeft.
Jan ondanks dat je in je eigen wereldje leeft, ben je een geweldige man. Zoals je die lange reis op de brancard lag en rustig om je heen keek en geen wanklank liet horen was het voor ons een voorrecht je naar je familie te mogen brengen. Jan en familie alle sterkte voor de komende tijd.
Bram
*Deze tekst en foto’s zijn met instemming van de familie geplaatst.
