Matthieu van 78 jaar een ras echte Amsterdammer en door zijn ernstige ziekte verblijvend in het Sarphatihuis in Amsterdam, had te kennen gegeven dat hij nog graag een keer naar huis wilde om vervolgens door het Vondelpark te rijden en als laatste de geiten boerderij bezoeken.
Door de behandelend verpleegkundige, werd dit verzoek onmiddellijk bij de WensenAmbulance Noord-Holland neer gelegd.
En zo kon vandaag 13 april de wens van Matthieu worden vervuld.
Wij de vrijwilligers van de WensenAmbulance Noord-Holland Kim, Guus (verpleegkundigen) en Ruud (chauffeur) hebben Matthieu opgehaald in het dr.Sarphatihuis.
Matthieu wilde nog graag een keer langs de woning waar hij lange tijd gewoond heeft en graag nog een keer door het Vondelpark rijden, waar hij vele uren had doorgebracht.
Aan gekomen bij Matthieu’s woning werd het nog even spannend of we de woning wel konden betreden. Maar gelukkig met hulp van wat buren konden we met Matthieu naar binnen.
Matthieu genoot zichtbaar van de hereniging met de meubeltjes in zijn woning. Op dat moment begon het lente zonnetje door de ramen te schijnen en genoot Matthieu met volle teugen van het zonnetje op zijn gezicht. Door de buurman was er voor koffie gezorgd, waar wij met zijn alle lekker van genoten.
Samen met zijn buurman heeft hij nog twee favoriete boeken uitgekozen om deze straks in zijn bed te kunnen lezen .
Hierna zijn we naar het Vondelpark gereden. Samen met de buurman, die in de ambulance was gestapt, werden er veel herinneringen opgehaald.
In het Vondelpark (waar Matthieu dagelijks liep)heeft hij, met uitzicht op het beeld van Vondel, in de ambulance genoten van het meegebracht lunchpakket en het door de buurman meegenomen blikje bier. Aan zijn pretoogjes te zien smaakte dit goed.
Plotseling sloeg de vermoeidheid bij Matthieu toe. Hij vond het zo mooi geweest en wilde terug naar zijn bed in het Sarphatihuis.
De geitenboerderij lieten we voor wat het was.
Moe, voldaan en dankbaar brachten we Matthieu terug naar het dr. Sarphatihuis.
Hier namen wij afscheid van Matthieu die ons nogmaals, met een lach op zijn gezicht bedankte.
