Horecaman Antoine komt uit een echte horecafamilie.
Zn ouders hadden een bekend restaurant in Heemskerk.
Antoine heeft zijn hele leven (68 jaar) heel hard gewerkt in allerlei functies, van afwasser tot (top) kok.
Slecht betaald en hard werken maar nog steeds is Antoine een echte horecaman.
Voordat Antoine 3 week geleden werd opgenomen in een hospice, was hij een frequente bezoeker van horecagelegenheden in Wijk aan Zee.
Hij genoot dan van een drankje maar ook van de gesprekken met zijn oud-collega’s.
Zelfstandig naar Wijk aan Zee gaan kan Antoine nu niet meer. Reden waarom het hospice samen met de zoons van Antoine contact zochten met de WensenAmbulance Noord Holland.
En natuurlijk regelden de wensen coördinatoren het.
Antoine werd dinsdag 13 Juni opgehaald met der WensenAmbulance, door Cijna (medisch begeleidster) en Aaldert (chauffeur). Zoon Patrick reed ook mee.
Een stralende, heel warme en dus mooie dag om naar het strand te gaan.
@Strandpaviljoen Het Strandhuis regelde dat de ambulance tot op het strand kon komen en hadden een mooi plekje voor Antoine op het terras gereserveerd. Super bedankt!
De zon scheen, het was warm, er stond een verfrissend windje en er liepen heel veel mooie mensen rond, aldus ondeugende Antoine.
Eén van de obers herkende Antoine van zijn vroegere bezoeken en de grote glimlach van Antoine werd nog groter.
Antoine zat heerlijk alles te observeren, zag waar de bediening wat haperde, en liet zich een joekel van een stuk appeltaart met slagroom goed smaken.
En ja na zo’n bodempje van appeltaart werd het toch tijd voor een sigaartje en een glaasje “wit”
De toch al grote glimlach van Antoine werd nóg groter toen bleek dat er medisch geen bezwaar was tegen een glaasje witte wijn.
“Hoezo konden wij genieten van een stralende lach van een hele blije man”
Zo heeft Antoine nog een paar uur zitten genieten in het zonnetje van zijn wijntje, zijn sigaartjes, een bitterballetje peuzelend en ook nog keurend oog hebben voor de mooie mensen in badkostuum die langsliepen. Jeetje wat had Antoine het naar zijn zin.
Met tegenzin vertrokken we uiteindelijk toch weer naar het hospice.
Nee, Antoine wilde daar nog niet naar bed, hij wilde op het binnenplaatsje nog even in het zonnetje zijn verhaal vertellen aan de medewerkers.
Toen wij vertrokken uit het hospice was Antoine nog niet uitverteld.
Fijn dat we hem zo’n mooie middag konden bezorgen. Daar doen we het voor als vrijwilligers van de WensenAmbulance Noord Holland.
Deze middag voor Antoine was”genieten met een grote G”
Geaschreven door chauffeur Aaldert.
